در این بین، کمتر کشوری مانند ایران از جغرافیای استراتژیکی برخوردار است که به نوعی در مهمترین منطقۀ جهان در بخش انرژی و یکی از مناطق مهم در تجارت دیگر اقلام و محصولات قرار داشته باشد. این مهم، ضرورت ارتقاء کمی و کیفی زیرساخت‌های ترانزیتی را دوچندان کرده است.
با این حال، سیستم حمل‌ونقل ایران به حدی فرسوده بود که حتی قدرت پاسخگویی به تجارت داخلی را هم نداشت و در اغلب موارد هم به دلیل کمبود ناوگان حمل‌ونقل باری و هم فرسوده بودن آنها، تجارت روند کُندی را طی می‌کرد اما دولت سیزدهم تا حدی در این حوزه موفق عمل کرد و نتیجۀ آن نیز به وضوح قابل لمس است.
آمار اخیر وزارت راه و شهرسازی از تثبیت و تداوم رشد عملکرد ترانزیت کشور در سال جاری خبر می‌دهد و به گفتۀ شهریار افندی‌زاده؛ معاون حمل و نقل وزیر راه و شهرسازی، تا پایان مهرماه، مجموعاً ۷ میلیون و ۹۱۷ هزار و ۱۳ تن کالا از کشور ترانزیت شده که این میزان نسبت به مدت مشابه سال قبل، ۲۲ درصد افزایش داشته است؛ همچنین در این مدت هفت ماهه، ترانزیت کالای نفتی و غیرنفتی به ترتیب با عملکرد ۲ میلیون و ۳۸۷ هزارتن و ۵ میلیون و ۵۳۰ هزار و ۱۳ تن، افزایش ۳۴.۱۲ و ۱۷.۴۹ درصدی را نسبت به هفت ماهه نخست سال ۱۴۰۱ رقم زده است. در مهرماه سال‌جاری، عملکرد ترانزیت با ثبت ۱ میلیون و ۳۷۷ هزار و ۶۳۹ تن، رشد نقطه به نقطه ۷۴ درصدی را نسبت به مهرماه سال قبل داشته است.
این آمار به شرط مدیریت بهتر داشته‌ها و ارتقاء هوشمندانه سیستم با استفاده از فناوری روز، هم‌افزایی بین‌دستگاهی و حمایت منطقی و هدفمند از فعالان، یکپارچه کردن سیستم نظارت هوشمند و استفاده از فناوری روز برای خدمت‌رسانی فناورانه و همچنین تزریق فناوری در کاهش مصرف سوخت در حمل‌ونقل جاده‌ای و صدالبته بازسازی راههای جاده‌ای و توسعۀ خطوط ریلی، می‌تواند به طور تصاعدی رشد کند و به یک منبع درآمد پایدار برای کشور تبدیل شود.
